اعتصاب رانندگان کاميون در غزه در اعتراض به شرايط وخيم اقتصادي
تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۲۱۲۸۴۲
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما، رانندگان کامیون در نوار غزه در اعتراض به شرایط بد اقتصادی اعتصاب کرده اند. این در حالی است که هماهنگ کننده سازمان ملل در گفتگوهای صلح خاورمیانه گفت: اسرائیل مسئول «شرایط فاجعه بار» در غزه است.
شبکه تلویزیونی پرس تی وی گزارش داد نیکلای ملادینوف در سخنانی در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره شرایط وخیم انسانی در غزه صحبت کرد و گفت: آب آشامیدنی در این منطقه کالایی کمیاب است، بیمارستانها تعطیل شده اند و پزشکان دیگر جراحی انجام نمیدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او همچنین گفت: نرخ بیکاری در میان جوانان غزه افزایش یافته و به ۶۰ درصد رسیده است. این رقم پیشتر ۴۷ درصد بود. او خاطرنشان کرد در پی تصمیم آمریکا برای تعلیق ارسال میلیونها دلار کمک برای آژانس امداد و اشتغال سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی، آنروا، اوضاع در این منطقه رو به وخامت نهاده است. از سال ۲۰۰۷، غزه تحت محاصره اسرائیل قرار دارد.
در همین حال، کامیون داران در غزه برای جلب توجه بین المللی به محاصره و مشکلات فلج کننده اقتصادی این منطقه، اعتصاب کرده اند. این در حالی است که شاخصهای اقتصادی در غزه به شدت پایین است.
خبرنگار پرس تی وی گزارش داد این صحنهای است که هر روز در نوار غزه شاهد آنیم. رانندگان کامیون در نوار غزه در اعتراض به شرایط بد اقتصادی و انسانی، به مدت دو روز اعتصاب کرده اند.
یکی از رانندگان کامیون گفت: «شرایط اقتصادی بسیار بد است. به سبب تعطیلی طولانی مدت گذرگاهها دیگر نمیتوانیم گذران زندگی کنیم. رانندگان کامیون حتی نمیتوانند خودروهای خود را تعمیر یا هزینههای خانوادههای خود را تأمین کنند.»
این کامیونها به سوی جنوب و شمال غزه به حرکت در آمدند و مسیرها را به سوی گذرگاههای تحت کنترل اسرائیل مسدود کردند. از زمان محاصره غزه از سوی اسرائیل در سال ۲۰۰۷، این بزرگترین اعتصاب آنها محسوب میشود. فلسطینیان در نوار غزه از نرخ بالای بیکاری و فقر رنج میبرند. شرایط اقتصادی این منطقه با سرعت بالایی رو به وخامت است. رانندگان کامیون مانند شمار زیادی از دیگر شهروندان غزه، نمیتوانند از پس هزینههای خود بر آیند. مقامات بخش خصوصی طی یک کنفرانس خبری، جامعه بین المللی را به ناکامی در لغو محاصره اسرائیل علیه غزه، متهم کردند.
ولید الحوسری رئیس اتاق بازرگانی غزه گفت: «مردم این منطقه با محاصره مواجه اند و شمار زیادی از کسب و کارها تعطیل شده است و صدها کسب و کاراعلام ورشکستگی کرده اند. رانندگان کامیون مانند دیگر شهروندان غزه با مشکل مواجه شده اند و میزان فقر در میان آنها بسیار بالاست.
شرایط کلی اقتصادی و انسانی در این منطقه فاجعه بار است و جامعه بین المللی چشمان خود را به روی مشکلات دو میلیون نفر در غزه بسته است.»
شاخصهای اقتصادی در نوارغزه به سطح هشدار دهندهای رسیده است. اسرائیل ورود بیشتر اقلام را ممنوع کرده است به ویژه کالاهایی که مورد نیاز کارخانه ها، مزارع و دیگرصنایع است. ماهر التبع اقتصاد دان فلسطینی گفت: نوارغزه بایک بحران اقتصادی بی سابقه مواجه است. شاخصهای اقتصادی در این منطقه وخیم هستند. بخش خصوصی درغزه نابود شده است. رانندگان کامیون و افراد شاغل در بخش خصوصی در حال ارسال این پیام برای جامعه بین المللی هستند که این محاصره باید به طورکامل پایان برسد. سیاستهای اسرائیل سبب وخامت اوضاع انسانی در نوار غزه شده است. محاصره غزه از سوی اسرائیل بر همه ابعاد زندگی مردم این منطقه تأثیر گذاشته است. اقتصاد دانان هشدار داده اند اقتصاد غزه در آستانه فروپاشی قرار گرفته است.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۲۱۲۸۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وجدان بیدار در جامعه بیمار
به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه هم میهن، لذا دانشجویان به علل گوناگون وارد عرصه میشوند تا وضعیت را اصلاح کنند، چون آنان خارج از ساخت رسمی و نهادهای مستقر هستند و منافع خاص هم ندارند و تعلق خاطر آنان به حقیقت بیش از دیگران است.
بر این اساس، جنبشهای دانشجویی در یک کلام وجدان بیدار جامعهای هستند که وجدان نهادهای رسمی آن به خواب رفته است. به همین علت است که پس از جوشوخروش کافی و هنگامی که دیگران را هم بیدار، و دستاورد ملموسی برای جامعه کسب کردند؛ به انجام وظیفه اصلی خود که تحصیل و پژوهش است، میپردازند.
این مهمترین کارویژه جنبش دانشجویی است که جامعه را با تحولات ضروری آن همسو کنند. چنین وضعیتی در جهان مسبوق به سابقه است. پیشتر در جریان جنبش دانشجویی ۱۹۶۸ فرانسه و نیز اعتراضات در آمریکا علیه جنگ ویتنام در همان سال که آن نبرد فرسایشی را در مسیر حل قرار داد، نمونههای برجسته این پدیده هستند.
امروز نیز جامعه آمریکا از حیث سیاسی دچار رخوت و جمود غیرقابلباوری شده است. اینکه سرنوشت سیاسی چنین جامعهای متأثر از نتیجه رقابت میان دو پیرمردی باشد که یکی از حیث مشاعر و قدرت دماغی دچار اختلال است و دیگری نیز از حیث دروغگویی و فریبکاری بیرقیب باشد و از سوی دیگر، تابویی جهنمی چون اسرائیل را در سیاست ساخته و پرداخته و پرستش کنند؛ موارد بارزی است که از بیماری سیاسی این جامعه خبر میدهد.
بهعلاوه، رسانههای سنتی این جامعه شامل رادیو و تلویزیون و نیز مطبوعات دچار چنان تصلبی در موضوع اسرائیل شدهاند که راه را بر تحولات مفید بستهاند. خوشبختانه برخلاف گذشته، شبکههای اجتماعی و اینترنت امکان محدودسازی رسانهای را بسیار کم کردهاند و به همین دلایل است که دانشجویان آمریکایی و غیرآمریکایی در مهمترین دانشگاههای آنجا اعتراضات گستردهای را آغاز کردهاند که با همراهی نسبی استادان و دیگر نخبگان جامعه نیز مواجه شدهاند.
البته، اهداف اعتراضات نیروهای فعال در جنبش اخیر، لزوماً در جزئیات با یکدیگر مشابه نیست؛ زیرا چندین هدف گوناگون آنان را در کنار یکدیگر متحد کرده است. اعتراض به پرداخت کمک به رژیم اسرائیل که وجاهت حقوق بشری هم ندارد، اعتراض به حمایت از جنایت علیه بشریت و نسلکشی، اعتراض به جنگ، اعتراض به الیگارشی حاکم دو حزب جمهوریخواه و دموکرات، اعتراض به رسانههایی که نسبت به موضوع اسرائیل سوگیری شدیدی دارند و... از جمله مطالبات و موضوعاتی است که میتوان در میان طیفهای متنوع و متکثر حاضر در این اعتراضات دانشجویی، آنها را مشاهده کرد.
اما فراتر از این تمایزات و دستهبندیهای درونی، نتیجه اعتراضات در کلیت خود، معطوف به بیدار کردن وجدانهای بهخوابرفته بهویژه در ساختار حکومت است. هر حکومتی به میزانی که به این خواسته تغییرات پاسخ دهد، بهطور نسبی در مسیر درست قرار خواهد گرفت و به میزانی که خود را از تغییر محروم کند، دچار پسرفت و تصلب خواهد شد. .
متاسفانه این روزها محافل اقتدارگرای داخل کشور بهجای آنکه از این موارد درس بگیرند و اجازه ندهند که اعتراضات جامعه و دانشجویان عمیقتر شود، به شکل غلطی نتیجه میگیرند که: «پس ما خوبیم!».
مواجهه نادرست غربیها با دانشجویان و استادان و هنرمندان و نویسندگان خود واجد سویههای درسآموزی هم هست. آنان در پی پنهانکاری نیستند، گزارشها و تصاویر آن اعتراضات و اقدامات پلیس مستقیم مخابره و منتشر میشود و طبعاً اگر دادگاهی هم باشد، علنی و با مقررات کامل دادرسی است.
اگر اعتراضات دانشجویی موجود در ایالات متحده ادامه یابد، بهطور طبیعی بیش از آنکه با سرکوب نهایی و کامل روبهرو شود، با درسآموزی و موفقیت نسبی مواجه خواهد شد. جامعه سالم و متعارف جامعهای نیست که هیچ اعتراض و یا خشونتی در آن نباشد. جامعه سالم راههایی برای رسیدن به تفاهم و عبور مسالمتآمیز از اختلافات را دارد. این کار با ارجاع داوری نهایی به مردم و نیز وجود نهادهای مستقل چون نیروی مسلح و دستگاه قضایی مستقل شدنی خواهد بود و پس از هر اعتراض و حتی درگیری و بازداشتهایی، جامعه به وضعیت تعادلی و البته در یک پله بالاتر از گذشته قرار خواهد گرفت.